“Ik loop hier al met mijn lantaarn, lantaarn loop met mij…. ” galmt er de afgelopen weken door het huis. Op school wordt er al druk met de liedjes geoefend en thuis heb ik het boek over Sint Maarten en het beertje al zeker 30 keer gelezen. Vooral O kan er geen genoeg van krijgen sinds hij de muzieknootjes heeft ontdekt op de laatste bladzijde: “Mam, dit is ook een luisterboek!” hahaha.
Maar dan komt toch dat moment van het #vrijeschoolmoedergeploeter weer in zicht… die lantaarn. Laten we dát nou afgelopen jaar omgedoopt hebben tot ‘#vrijeschoolvadergeploeter’! Het was onze eerste keer (oehhhh!). Ik kocht een koolraap op bij de 4e en 5e klassers op school (heel leuk gedaan, als een soort pakketje met andere ingrediënten om van het uitschraapsel meteen een smakelijk soepje te kunnen maken inclusief bijbehorend recept). Ik kwam thuis met ‘knol-pretpakket’, keek in de keukenla en zag daar 6 botte IKEAmessen, 1 afgekloven aardappelschilmesje en 1 broodmes dat vooral goed te gebruiken was om de rouwrandjes van onder je nagels mee te halen, voor elke andere functie was het ding pertinent ‘not qualified’.
Je moet weten dat dit niet onze eigen bestekla betrof, maar die van het gemeubileerde appartement dat we huurden in de periode dat ons nieuwe huis verbouwd werd. Onze hele inboedel stond in die tijd ingepakt in de werkplaats achter ons nieuwe huis, zo hoefden we maar ‘1 keer’ te verhuizen. Om nou weer (net als 2 weken eerder toen ik boerenkool dacht te maken en ik erachter kwam dat we ook geen stamper in ons tijdelijke huis hadden) opzoek te gaan naar doos #65 (jaja, georganiseerd!), om die vervolgens uit te graven onder 10 andere dozen vanachter de commode van O waarop ons bankstel was genesteld als ware het een spelletje lifesize TETRIS… Nee, daar keek ik niet bepaald naar uit. Dus sprong ik op mijn fiets naar de dichtstbijzijnde kookwinkel om daar een solide meloenlepel (heet dat zo?!), een hardcore appelboor en vlijmscherp aardappelschilmesje te kopen. Dit is vast niet de laatste knol die we hollen in ‘onze’ vrijeschoolcarrière….
Thuisgekomen met deze überprofi toolset, voelde ik geen enkele schroom meer om vriendlief te informeren over zijn nieuwe taak in het leven; die van ‘knollenholler’. “Hier heb je een knol en een selectie van de beste tools, je hebt dit vroeger zelf vast al honderd keer eerder gedaan, jij zat erop, jij bent ervan, jij hebt ervoor geleerd ;-)” En hatsa! Ik hoefde er alleen nog soep van te koken 😉
Little did he know dat hij er dit jaar maar liefst 3(!) mag ‘hollen’! O gaat vrijdag namelijk met zijn grote zus mee lopen: +1. Én waldorfmom herself had het fantastische(?) idee opgevat om een blog te schrijven waarop dit soort handige tutorials natuurlijk niet mogen ontbreken: +1. Gelukkig kan de ‘blogknol’ een glansrijke dubbelrol vervullen als voorbeeldknol op school. En met al die oefening (én de inmiddels uit een verhuisdoos opgedoken linoleum gutsjes) ontstaan vanzelf mad carving skills waardoor het laatste exemplaar een onwaarschijnlijke Sint Maarten’s toverlantaarn belooft te worden. (nog even geduld tot donderdagavond, we vieren het vrijdag ;-))
Genoeg geklets, hier vind je waar het je waarschijnlijk om is te doen, de ‘how-to’ in woord en beeld én als youtube video op mijn Waldorfmom kanaal op you-tube. Veel plezier met hollen!
Wat heb je nodig:
- koolraap (verse)
- snijplank
- een mes om het kontje mee af te kunnen snijden zodat de knol recht staat (broodmes of ander groot koksmes)
- klein scherp mes voor het snijden van het deksel
- appelboor
- meloenlepel
- evt. setje linoleum gutsjes
- kom of pannetje voor schraapsel
- ijzerdraadje om deksel mee vast te zetten
- balpen
- waxinelichtje
- lucifers
- vochtige theedoek (om de knol in de koelkast in te bewaren)
- thee, chocola, muziekje,…. (make yourself comfortable ;-))
En dan hier in stappen hóe dan: (klik op de foto’s voor de werkbeschrijving)
waldorfmom.com 