Meimarkt, Míjnmarkt

Afgelopen weekend zo’n jaar geleden, midden in de zoektocht/aankoopperikelen van ons nu verse grote huis was daar al de meimarkt. Op basis van de informatiemiddag was de keus voor de school snel gemaakt. De keus voor déze vrije school in het bijzonder bedoel ik dan, dat het een VRIJE school zou worden stond al veel eerder vast. Maar om te zien of naast de school ook de ouderpopulatie een beetje te hachelen was, besloot ik man M en C &O mee te nemen naar de meimarkt. Geen betere plek om de ouders te checken dan bij een schoolevenement dat volledig door ouders gerund, geregeld/georganiseerd wordt. De cake was lekker net als de koffie en de hartige taart. Én alles heel vriendelijk geprijsd. De kraampjes waren leuk, de mensen hartelijk, tja in elk geval niets dat ons van schrik heel hard de andere kant op deed rennen.

Een jaar later nu, en waar we vorig jaar alleen bezoeker waren, was ik nu ineens ook maker, bakker, ‘moeder van’, klassenouder en ter plaatse geronseld schoolplein klusser. Ik moet toegeven; het is nog veel leuker als je er een actief onderdeel van bent. Als je geen stap kunt zetten zonder dat je andere ‘ouders van’ tegen het lijf loopt. Je moet rennen om de baksels van je collega bakkers te kunnen proeven. Of je je portemonnee (wat nou ouderbijdrage?!) weer kunt trekken omdat je kinderen een muntje nodig hebben om elfjes te kijken in een grot van doeken, broodjes te bakken boven een vuurtje of een poging te wagen (gezekerd) in de hoogste boom van het plein te klimmen (#jebent4enjewiltwat).

Zo nam C haar wasbeer deurstopper mee naar de poppendokter (zwaarste patiënt van de dag!) waar ze na een consult met de dienstdoende arts zelf een röntgenfoto mocht maken op de Xerox en we direct doorverwezen werden naar zowel de chirurg als de apotheek. Met een pootje vol hechtingen en een zakje ‘wasbeerpotenpijnstillers’ stonden we in een wip weer buiten het hospitaal kleuterlokaal. C & O bakten verschillende broodjes (met suiker en kameel aldus vriend J) en zochten de 3 mooiste mineralen uit hun gezeefde vondsten in de zandbak (de rest verstopten ze weer voor de volgende kinderen). C klom tegen alle verwachtingen in en na ruim 30 minuten op haar beurt te hebben gewacht (!) zó naar de bovenste sport van de ellenlange ladder die toegang verschafte tot de klimboom (“volgend jaar ga ik hoger, mam”). We aten veel lekkers en zagen hoe snel onze eigen baksels van de borden vlogen (of uhm, we zagen ze eigenlijk niet (meer)… gouden tip en recepten vindt je hier). We luisterden naar de zoetgevooisde stemmen van zesde klassers en shopten er lustig op los. Dronken nog een drankje (goed drinken met dit weer!) en smeerden nog wat zonnebrandcrème. “De leukste (school)dag van het jaar…”, hoorde ik een moeder zeggen die naast me zat op de rand van de zandbak… AMEN to that.

 

 

Advertisement