Ik wil, ik wil, ik wil….. minder! Het huis is vol, eerst ons kleine huis en nu we naar het grote (mensen) huis zijn verhuisd is het eigenlijk niet anders. Kasten (ok, we hebben er nog niet zoveel) vol, en eigenlijk is er in de tussentijd niet eens zoveel bijgekomen, er is eerder een hoop in dozen gebleven om weg te geven en te verkopen. Hoewel, in de gauwigheid vergeet ik even te vermelden dat de hele inboedel van mijn oude werkplaats/atelier nu ineens deels in huis en deels in de nieuwe grote (mensen) werkplaats in onze achtertuin is neergestreken… Maar gezien de ver3dubbeling van ons totaal vloeroppervlak (#hyfr!) zou je toch denken dat onze leefomgeving nu iets minimalistischer aandoet?!
Wat we in de tijd tussen deze twee huizen in (in het gemeubileerde huurappartement) hebben gemerkt is dat je met weinig ook prima af kunt. Zo bouwden we met de kinderen o.a. een kastanjesjoelbak van duplo en hingen we hun tekeningen en wat vondsten uit het park op om het een beetje gezellig en eigen te maken. Ik bleek ineens met 3 paar schoenen ook prima uit de voeten te kunnen en heb een aantal zaken (Rugzakje voor O, mijn horloge en meer) nog altijd niet terug gevonden, maar écht missen?!
Een groot huis brengt toch ook bepaalde tekorten aan het licht. Woordgrap, 10 punten! zou vriend M zeggen, het gaat namelijk letterlijk over ‘licht’: We hebben vooralsnog een huis vol met peertjes aan het plafond… een armatuurtje of 10 zou geen kwaad kunnen. Op 1 van mijn zoeklijst voor de koningsdag vrijmarkt (en elk kringloopbezoek voorafgaand en nadien) staat dan ook ‘plafonnières/leuke lampen’.
Met stip op 2: vintage bloemenstofje voor de gordijntjes van C’s mobiele bedstee. De gordijntjes zijn tot nu toe van een oud wit katoenen laken van mijn oma gemaakt met het voornemen ze ooit met rode uienschillen te verven (én in te korten). Schillen eindeloos gespaard in de keukenla, maar ik denk dat een gezellig ouderwets bloemetje niet zou misstaan tussen alle dino’s, raketten en skeletten.
Op 3 dan een bijzettafeltje voor in de tuin. Lijkt me heerlijk om es geen zand in mijn koffie te vinden en mijn boek schoon te houden als ik dat weer es neer moet leggen om O te redden van rondvliegende insecten, zijn traantjes te drogen als er aardbeiensap uit zijn knieën komt (tja, dat is ook een soort bloed?! peuterlogica, altijd leuk) of als de werkmannen koffie lusten.
Nummero 4…. vesten en shirts/jurken voor mezelf. Ik kan me niet heugen dat ik in een winkel ben geweest om kleding te kopen (behalve dan lingerie, ik ben onlangs even helemaal losgegaan…het was nodig ;-). Het gaat verder prima met wat ik heb, maar toen ik laatst door de foto’s op mijn telefoon ging zag ik een duidelijk patroon in outfits. Dezelfde outfits dan met name. Tijd voor een wardrobe update met wat nieuwe items. Fingers crossed.
Oh en nummer 5…en daar kom ik net aan den lijve achter: een prullenbak voor in de werkkamer. Zit ik hier even een partijtje productief te zijn, blijven alle draadjes, afgeknipt borduursel en lijmdraden uit t pistool als compost hoopje op mijn bureau liggen vanwege een missend, rond archief….
En dan kan ik het beste afsluiten met wat ik níet wil of mag kopen: Géén schoenen, geen shawls (!), geen speelgoed (tenzij het Ostheimer dieren zijn of de grote piramide van Grimms 😉 ), geen ‘projecten’ (als ik er dit of dit mee doe is het heel leuk… ken je die ook? ik heb nog voor de komende 10 jaar genoeg te upcyclen). Ben benieuwd hoe lang ik me daar aan kan houden. Wish me luck?
waldorfmom.com 